موهایم را برایت میبافم

موهایم را برایت می بافم

چهل قصه لا به لایشان خوابیده ؛

و در هیچ کدامشان

نه منی هست...

نه تویی...

و نه هیچ چیز دیگر...

موهایم را برایت آشفته می کنم

گیر می کنی در راهروهای پیچ در پیچش

که در انتهای هیچ کدام

نه منی می بینی...

نه تویی...

و نه هیچ چیز دیگر...

موهایم را...

نه موهایم را می خواهم و

نه تاب آن را

و نه بافته هایی از سر دلتنگی اش را...

می خواهم نه در جایی گیر کنی

و نه در التهاب داستان ها بمانی...

موهایم را برایت شانه می زنم!

...