دخترم .......

دخترم با تو سخن می گویم ‏

زندگی درنگهم گلزاریست ‏

و تو با قامت چون نیلوفر،شاخه ی پر گل این گلزاری ‏

من به چشمان تو یک خرمن گل می بینم ‏

گل عفت ، گل صدرنگ امید ‏

گل فردای بزرگ

گل فردای سپید

چشم تو اینه ی روشن فردای من است ‏

گل چو پژمرده شود جای ندارد در باغ ‏

کس نگیرد زگل مرده سراغ

دخترم با تو سخن می گویم ‏

دیده بگشای و در اندیشه گل چینان باش

همه گل چین گل امروزند

‏
همه هستی سوزند ‏

کس به فردای گل باغ نمی اندیشد ‏

انکه گرد همه گل ها به هوس می چرخد ‏

بلبل عاشق نیست

‏
بلکه گلچین سیه کرداریست

‏
که سراسیمه دود در پی گل های لطیف

‏
تا یکی لحظه به چنگ ارد و ریزد بر خا ک

دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک

‏
تو گل شادابی

‏
به ره باد مرو ‏

غافل از باد مشو

ای گل صد پر من ‏

همه گوهر شکنند ‏

دیو کی ارزش گوهر داند ‏

دخترم گوهر من ، گوهرم دختر من

تو که تک گوهر دنیای منی ‏

دل به لبخند حرامی مسپار دزد را دوست مخوان

‏
چشم امید به ابلیس مدار ‏

ای گوهر تابنده بی مانند ‏

خویش را خار مبین ‏

اری ای دخترکم ‏

ای سراپا الماس از حرامی بهراس ‏

قیمت خود مشکن ‏

قدر خود را بشناس ‏

قدر خود را بشناس